Interesse gebieden:

Microbiologie

Na mijn middelbare school periode ben ik een opleding gaan doen waarbij ik me ging specialiseren in micro-organismen. Al heb ik de opleiding afgesloten met een diploma en ben ik een andere richting opgegaan. De interesse is er tot op zekere hoogte nog wel gebleven. Onder micro-organismen vallen bacteriën, gisten en schimmels. Deze organisme zijn zo klein, dat ze niet zichtbaar zijn voor het blote oog niet waarneembaar zijn. Hiervoor heb je een microscoop nodig. Eigenlijk zijn gisten eencellige schimmels. Misschien ben je ondertussen wel benieuwd geworden naar het verschil van bacteriën, schimmels en gisten. Laten we hiervoor naar de celkern kijken. Je hebt levendende organisme met en en zonder celkern, zogenaamde prokaryoten en de zogenaamde eukaryoten. Aangezien de bacteriën geen celkern hebben, vallen deze onder de prokaryoten. Schimmels, gisten, planten, dieren en natuurlijk de mens hebben wel een celkern en zijn dus eukaryoten. Virussen hebben een gastheercel nodig om te delen en vallen dus daarom niet onder organisme. Dus hiermee vallen ze buiten de classificatie eukaryoten en prokaryoten.

Op heel veel plekken in de wereld en in ons lichaam komen micro-organismen voor. Zolang ze op de juiste plek voorkomen, kunnen ze helemaal geen kwaad. Ze doen juist goede dingen. Zo helpen bacteriën mee met het afbreken van onze voedsel. Verder worden micro-organismen gebruikt in onze voedsel industrie. Zo laten we gisten de suikers in onze druivensap om zetten in alcohol, waardoor we wijn krijgen. Dit principe vind ook plaats bij het brouwen van bier en andere alcoholische dranken. Wel wordt eventueel de hoeveelheid alcohol verhoogd door destilatie. Want vanaf een bepaalde alcohol percentage leggen de bacteriën het loodje. Ook gebruikt men gisten voor het laten rijzen van brood. Waarbij de suikers worden omgezet in o.a. koolstofdioxide/CO2. Ook voor zuurkool gebruikt men bacteriën. Voor lekkere Franse kazen gebruikt men juist weer schimmels. Het antibioticum Penicilline is oorspronkelijk een product van de Penicillium notatum schimmel. Deze schimmel produceerde het om bacteriën op een afstand te houden. Wat is de natuur toch mooi.

Als we nu eens wat specifieker gaan kijken naar bacteriën, dan kun je vinden dat je Gram-positieve en Gram-negatieve bacteriën hebt. Deze naam hebben ze gekregen op basis van de uitslag op de zogenaamde Gramkleuring. Die op zijn beurt vernoemd is naar de Deense microbioloog microbioloog Hans Christian Gram (1853-1938). Met deze test valt te bepalen wat voor een type celwand de bacterie heeft. Hiervoor ga je eerst de bacterie kleuren met een kristalviolet-jodium complex, na het kleuren ga je de bacterie wassen met alcohol, waarna je het gaat na kleuren met waterige fuchsine oplossing. Gram positieve bacteriën kleuren blauwpaars, doordat de kristalviolet-jodium oplossing niet wordt weggewassen. Gram negatieve bacteriën kleuren daarin tegen roze door het waterige fuchsine oplossing. Uiteraard brand je eerst de bacteriën dood en vast op het preparaat glaasje. Er zijn fabrikanten die een alternatieve manier hebben bedacht om de gram kleuring te bepalen. Tijdens een stage heb ik zo'n bepaling vergeleken met de tradionele methode. De methode was best wel nauwkeurige zover ik nog weet, maar was wel duurder. Waardoor het niet voor iedere lab aan te raden is. Tot zover de micro-organisme